Zoals gezegd gaan OuLiPo-exercities uit van beperkingen. Heel letterlijk gebeurt dit bij de caviardage. Oorspronkelijk had het woord betrekking op Rusland in de negentiende eeuw, waar de censor geregeld tekstpassages doorhaalde met zwarte inkt. Immers, Rusland + zwarte dingetjes = kaviaar. In de speelsere betekenis verwijst het begrip naar een tekst die schuilgaat in een grotere tekst. Met doorhalingen of weglatingen brengt men die ingebedde tekst aan het licht.
Hendri Landroit benut weglating door uit ‘Le dormeur du val’ van Arthur Rimbaud een nieuw gedicht te pellen. De ‘Tree of Codes’ van Jonathan Safran Foer is een andere variant, naar eigen zeggen gebaseerd op het favoriete boek van de schrijver-schrapper: ‘Street of crocodiles’. Het nieuwe verhaal ontgaat me, maar het is zeker een tactiele ervaring en het filmpje over de boekproductie is fascinerend. De doorhalingstechniek is te zien bij Tina Festa, die workshops ‘De caviardage – Ontdek de verborgen poëzie‘ geeft, al maakt ze het wel bont door af te wijken van de oorspronkelijke volgorde. Permutatie zet de deur open voor elke albatros in de Ferdinand Bolstraat.
